भुतदया आजीची अन् नातवाची, गोष्ट एका अनोख्या मैत्रीची
चंद्रशेखर देसाई / कणकवली:
‘भुतदया’ ही इश्वरसेवेशी जोडली जाते, ते उगाच नाही. वैभववाडी तालुक्यातील कोकिसरे गावात अशीच एक घटना घडली. या घटनेतील आजी व तिचा नातू यांचं कौतुक करावं तेवढं थोडच. त्यांनी असं एक काम केलं की त्यासाठी मन फार मोठं असावं लागतं. आता उटसूट घडणाऱया प्रत्येक घटनेचा व्हीडिओ काढून तो लगेच व्हायरल केला जातो. किंबहुना व्हीडिओसाठी एखादी घटना घडवली जाते. कोकिसरेतील या घटनेत कुठला व्हीडिओ करण्यात आला नाही. जे घडलं ते अगदी ‘दिल से’ होतं. कारण या घटनेनंतर जे घडलं, ते अकल्पित होतं.
कोकिसरे येथील पवार कुटुंबीय. शेतकरी कुटुंब असलेल्या या पवार कुटुंबियांचे घर सालवा डोंगराच्या पायथ्याशी आहे. डोंगर पायथ्याशी त्यांचे हे शेवटचे घर. घराशेजारी मोठे जंगल. घरात एकूण सात माणसे. सुमती तुकाराम पवार या ज्येष्ठ सदस्य. काही महिन्यांपूर्वी सुमती तुकाराम पवार व तिचा नातू प्रथमेश प्रदीप पवार हे लाकडे गोळा करण्यासाठी जंगलात गेले होते. लाकडे गोळा करीत असताना नातवाचा लक्ष एका झाडाखाली गेला. तिथे माकडाचे अगदी छोटे पिल्लू जखमी अवस्थेत पडले होते. आजूबाजूला अन्य माकडेही नव्हती. बराचवेळ जखमी अवस्थेत पडलेल्या या पिल्लाला मुंग्यांनी घेरले होते. त्याची ती केविलवाणी स्थिती पाहून त्या आजीला आणि नातवाला राहवले नाही. त्यांनी लगेच त्या पिल्लाला उचलून स्वच्छ केले. मुंग्या झाडून टाकल्या. नंतर इतर माकडांत त्या पिल्लाला सोडावे म्हणून आजूबाजूला कानोसा घेतला. मात्र बराच वेळ थांबूनही अन्य माकडे कुठे दिसेनात.
पिल्लाची घरी आणून केली सुश्रृषा
सोबतची माकडे नसल्याने व पिल्लू जखमी अवस्थेत असल्याने आजी व नातवाने त्याला घरी आणले. त्या पिल्लाला घरी आणून त्याच्या जखमांना आपल्या परीने मलमपट्टी केली. त्याला खाऊ घातलं. पिल्लू थोडं हुशार झाले की आपल्या कळपात निघून जाईल, अशी त्यांची अपेक्षा. आजीचं घर सुद्धा अगदी जंगलाच्या पायथ्याशी असल्याने माकडांचे परिसरात येणे-जाणे नेहमीचेच. दोन दिवसांनी हे पिल्लू आपल्या कळपात जाईल म्हणून त्यांनी घरासमोरच्या झाडावर त्याला सोडले. पण ते पिल्लू काही जाईना. झाडावर नेऊन सोडले की ते पुन्हा पवार यांच्या घरात येत असे.
कुटुंबाचे सदस्यच बनले
आजी व त्यांच्या कुटुंबाने अखेर त्या पिल्लाला झाडावर नेऊन सोडण्याचा नाद सोडून दिला. पुढील काही काळात त्या पिल्लाची आजी, नातू व त्या पवार कुटंबांशी घट्ट मैत्रीच झाली. काही काळातच ते या कुटुंबाचा एक भाग बनले. घरातील माणसे जिकडे जातील, त्यांच्या मागून ते जाते. त्यांच्यासोबतच राहते.
पिल्लाचा आजी-नातवावरील विश्वास
वैभववाडी पंचायत समितीतील वरिष्ठ लिपीक संतोष टक्के या अजातशत्रू व्यक्तिमत्वाच्या निदर्शनास ही बाब आली अन् त्यांनी या मैत्रीबाबतची माहिती दिली. पवार यांचे घर जंगल भागातच असल्याने अनेकदा माकडांचा कळप त्यांच्या घराजवळ येतो. हा कळप आला की ते पिल्लूही त्यांच्यात सामील होते. काहीवेळ त्यांच्यासोबत राहतेही. मात्र, कळप पुन्हा दूर जाऊ लागला की हे पिल्लू परत मागे येते. हल्ली दोन माकडे त्याच्यासोबत खेळायला येतात. ते पिल्लू त्यांच्यासोबत खेळतेही, पण त्यांच्यासोबत पुन्हा जंगलात न जाता पुन्हा पवार यांच्या घरी येते. कदाचित आपल्याला अडचणीच्या वेळी टाकून गेलेल्या आपल्या बांधवांवर विश्वास न ठेवता मदत केलेल्या आजी-नातवावरच या मुक्या प्राण्याचा ठाम विश्वास असावा.