प्रतिनिधी / चिपळूण :
पश्चिम महाराष्ट्र आणि कोकण यांच्यातील समन्वयाचा केंद्रबिंदू मानला जाणारा कुंभार्ली घाट सध्या जलधारांमुळे बहरून आला आहे. लांबच लांब पसरलेले हिरवेगार मखमली गालीचे, ओथंबून खाली आलेले काळे ढग, खळाळणारे निर्झर आणि मधूनच डोकावून खळखळत वाहणारे धबधबे पाहताना जणू ‘स्वर्ग’च या कुंभार्ली घाटांमधील नागमोडी वळणांमध्ये घुटमळत असल्याची प्रचिती येते. कोरोनामुळे जलपर्यटकांच्या हौसेला मुरड घालण्यात आली असली तरी ‘मुक्त’ असलेल्या निसर्गाने मात्र आपल्या सौंदर्याचा खजिना येथे खुला करून ठेवला आहे.
कोकण व पश्चिम महाराष्ट्राला जोडणारा व चिपळूण-कराड मार्गावर वसलेला कुंभार्ली घाट प्रवासासाठी अवघड घाट म्हणून गणला जातो. या घाटातून कोकणात उतरण्यासाठी ब्रिटीश अधिकाऱयांना सोनपात्रा नावाच्या धनगर बांधवाने वाट दाखवली होती. या घाटाच्या जडणघडणीत सोनापात्राचे मोठे योगदान आहे. त्यामुळे घाट चढताना नागमोडय़ा वळणावर सोनपात्राचे मंदिर येथून पुढे जाणाऱया वाहनचालकांच्या, प्रवाशांच्या श्रद्धेचा केंद्रबिंदू ठरला आहे. पुढील सुखकर प्रवासासाठी येथे आपसुक हात जोडले जातात.
या काळय़ाशार डोंगार कपारीला पावसाळय़ात साज चढतो तो हिरवळीचा. यामुळे कुंभार्ली घाटातून जाताना निसर्गाचा अद्भुत आविष्कार नजरेस भुरळ घालतो. उंचच उंच कडे आणि त्यातून फेसाळणारे धबधबे मनोहरी सौंदर्याची साद घालत आहेत. उंचच उंच टेकडय़ा, त्यावर पडणारा पाऊस व पाऊस थांबल्यावर घाटात पसणाऱया धुक्याचे साम्राज्य प्रवाशांना खिळवून ठेवत आहे. वर ढगाळलेले आकाश व सभोवताली धुक्याची चादर प्रत्येकाला निसर्गाच्या कुशीत शिरायला प्रोत्साहित करीत आहे. घाटात विविध फुलणारी रानफुले, त्यावर भिरभिरणारी फुलपाखरे पर्यटकांचे मन आकर्षूण घेतात. पावसाळ्यात तयार होणारे इथले पाण्याचे काही प्रवाह शांतपणे डोंगरावरून खाली येतात, तर काही धबधबे डोंगरावरून अक्षरश: कोसळत खाली येतात.
घाटातल्या वळणावरील नयनरम्य, विहंगम देखावे जणू काही आपली वाटच पाहत असतात. पावसाळी धुक्यात जणू काही डोकी हरवलेल्या टेकडय़ा आकाशात काहीतरी शोधत असल्याचा भास होतो. टेकडय़ांच्या या भल्या-थोरल्या भिंतीवर अलगद उतरणारे ढग वातावरण भारावून टाकतात. काळ्य़ा ढगांभोवती चालणारा ऊन-पावसाचा खेळ अनेकवेळा इंद्रधनूला आमंत्रण देतो. घाटात आता पावसाळ्यात अनेक ठिकाणी लहान-मोठे धबधबे कडय़ाकपारीतून फेसाळत उडय़ा घेत आहेत. पाण्याचे झरे मुक्तपणे खळखळाट करीत वहात आहेत. आजूबाजूला असणारी हिरवी वनसंपदा पाहिली की मन हरखून जाते. निसर्गाचा हा अद्भूत चमत्कार पाहतानाच समोर पश्चिमेकडे दिसणारे पिवळे ऊन सोन्याचा सडा पडल्यासारखे भासते. हे निसर्गधन दरवर्षी अनेक पर्यटक मनसोक्त लुटतात. येथील धबधबे पाहण्यासाठी अनेक पर्यटक दरवर्षी मोठय़ा संख्येने हजेरी लावतात.
यावर्षी मात्र ‘निसर्ग’ कोपल्याने मनुष्य कोरोनासारख्या अनेक समस्यांचा सामना करीत आहेत. मात्र एरव्ही निसर्गाची तमा न बाळगणाऱया मनुष्याच्या गैरहजेरीत कुंभार्ली घाटातील निसर्ग मात्र मुक्तपणे बहरला असल्याची प्रचिती येथून प्रवास करणाऱया काही भाग्यवंतांना येत आहे.