दुसर्या लाटेमध्ये पंधरा दिवसांत वडिलांसह दोघा मुलांचा मृत्यू, कुटुंब उघड्यावर
कृष्णात पुरेकर / कोल्हापूर
गावी जाण्याचं निमित्त झालं अन् घरी येताच ताप आला. चार दिवस ताप अंगावर काढला. त्याची अँटीजेन पॉझिटिव्ह आली. केअर सेंटरमध्ये तो दाखल झाला. त्रास वाढल्याने त्याला `सीपीआर’ मध्ये दाखल केलं. दरम्यानच्या काळात आईवडिलांसह भाऊही पॉझिटिव्ह आला. अन् अवघ्या पंधरा दिवसांत वडिलांसह दोघा मुलांना कोरोनाने हिरावून नेले. कष्टाने उभारलेले घर, मुलांची फुलू पाहणारी संसारवेल.. अन् त्यातच कोरोनाने कुटुंबाचा तीन पायाचा तंबू उद्ध्वस्त केला. कोरोनाच्या या दाहकतेनं अख्खं कुटुंब उघड्यावर आलं..!
वडील सेवानिवृत्त शिक्षक. पत्नी, दोन विवाहित मुले, सुनांमुळे घर भरलेलं. कुटुंबाला चिमुकल्या पाहुण्याचे लागलेले वेध.. पहिला मुलगा दिव्यांग.. संघटनेचा सक्रीय कार्यकर्ता. शहराच्या एका टोकाला घर तर दुसर्या टोकाला त्याचे किराणा दुकान. एकत्र कुटुंबात त्याची संसारासाठी सुरू असलेली धडपड… पत्नीला माहेरी सोडून तो घरी आला. त्याला त्यादिवशी ताप आला, किरकोळ औषधे घेत तो चार दिवस घरीच राहिला. तरीही थंडी-तापात फरक नाही.. स्वॅब दिला अन् कोरोना टेस्ट रिपोर्ट पॉझिटिव्ह आला. तो स्वतःहून जवळच्या केअर सेंटरमध्ये दाखल झाला. तेथे ऑक्सिजन पातळी कमी आल्याने सप्ताहभरानंतर सीपीआरमध्ये दाखल झाला. त्याचा कोरोनाशी संघर्ष सुरू होता, अन् याचवेळी आईवडिलांसह भावाची टेस्टही पॉझिटिव्ह आली. ते तिघेही एकाच दिवशी खासगी हॉस्पिटलमध्ये दाखल झाले. तेथे वडिलांचं कोम्यात जाणं, डोळ्यांसमोर झालेला वडिलांचा मृत्यू.. त्याचा मानसिक धक्का त्याला बसला. वडिलांचं अंतिम विधी आटोपून तो सीपीआरमध्ये दाखल झाला, पण त्यानं अन्नपाणी वर्ज्य केलं. दोन दिवसांनी त्यानंही हे जग सोडलं..
वडील आणि भावाचा मृत्यू झाल्याचं दिव्यांग मुलाला माहितीच नाही.. आईही क्वॉरंटाईन.. वडिलांच्या बाराव्या दिवशी दिव्यांग मुलाभोवती कोरोनाचा विळखा घट्ट झाला, अन् त्याच दिवशी त्यालाही कोरोनानं आपलंसं केलं. पंधरा दिवसांत घरातील वडील अन् दोन कर्त्या मुलांचा कोरोनानं मृत्यू झाला. किरकोळ तापाचं निमित्त झालं, अन् महिनाभरातच तीन पायांचा हा तंबू कोरोनाने उद्ध्वस्त केला. पती, मुलांच्या अंतीम दर्शनापासून कोरोनानं क्वॉरंटाईन झालेल्या माऊलीला वंचित ठेवलं.
पती, दोन मुलांना गमावलेली माऊली घरी आलीय.. तिच्यासमोर पर्वताएवढं दुःख वाढून ठेवलंय.. दोन दिवसांपुर्वीच दुसर्या सुनेची प्रसुती झालीय.. नव्या जीवानं जन्मही घेतलाय.. पण ज्याच्या स्वागतासाठी महिनाभरापुर्वी ज्या घरात आनंदाचं भरत आलं होतं.. तेथे आज निःशब्द शांतता आहे. मग नव्या जीवाचं स्वागत कोण करणार..?
किरकोळ सर्दी, ताप, खोकला अंगावर काढणं किती घातक ठरू शकतं, याचं कोरोनाच्या लाटेतील हे तिसरं उदाहरण.. पहिल्या लाटेपेक्षा दुसरी लाट संहारक ठरलीय.. याचं कारण, संसर्गाचा घटलेला कालावधी.. त्यामुळंच कोरोनानं अधिकतर कुटुंबांना पोरकं केलंय. पोरकंचं नव्हे. तर कित्येक कुटुंबांना कोरोनाच्या त्सुनामीनं उद्ध्वस्त केलंय.. अशा कुटुंबांना सहानुभुतीच्या शब्दांइतकाच मदतीचा हातही आवश्यक आहे.. कोरोनामुळे दूर गेलेली नाती.. अशा संकटप्रसंगी निश्चितच मदतीला येतील, हा विश्वास ब्लॅक शॅडोला दूर करण्यात निश्चितच यशस्वी होईल.