महामुनी शुकदेव परिक्षिती राजाला कृष्ण कथा सांगताना पुढे म्हणतात –
ऐसा वास्तव कमलापति । तो त्या स्त्रिया लाहूनि स्वपति । निरंतर भजत्या जाहल्या प्रीती । अनुरागसंपत्ति वाढवूनी । ब्रह्मा हरसुरशक्रादिक । ज्याची पदवी यां अनोळख । तया कृष्णाचा वामाङ्क । वनिता सम्यक लाहूनी । भजत्या झाल्या कोणेपरी । अनुकूळ तनुमनोवाग्व्यापारिं । सानुराग अपाङ्गनेत्रीं । सलज्ज वत्रीं स्मितमंत । स्मरोत्कर्षाची आसक्ति । औत्सुक्मय म्हणिजे तयाप्रति । इत्यादि विभ्रमचिह्नीं बहुतीं । वनिता भजती वनजाक्षा । सलज्जहासप्रेमापाङ्ग । तद्युक्त नवसंगप्रसंग । लालसतेस्तव इत्यादि योग । योजूनि श्रीरंग ज्या भजती । तथापि हरीचें मनोमधुकरू । सहसा न शकती स्वाधीनकरूं । ज्याचा महिमा अगोचरू । विधि हर मुनि सुर नेणती पैं । ब्रह्मदेव इत्यादी देवांनासुद्धा ज्यांचे खरे स्वरूप कळले नाही, त्याच रमारमणांना त्या स्त्रियांनी आपल्या पतीच्या रूपाने प्राप्त करून घेतले होते. आता नित्य त्यांचे प्रेम आणि आनंद वाढत होते. आणि त्या प्रेमपूर्ण हास्ययुक्त पाहणे, नव्या समागमाची लालसा इत्यादींनी भगवंतांची सेवा करीत असत. अभ्युत्थानें प्रत्युद्गमनें । आसनें वसनें दिव्याभरणें ।
पादशौचादि महापूजनें । ताम्बूलदानें ओळंगती । तनुसंवाहन विश्रमणीं । गंधमाल्यें मंदव्यजनीं । उपहारादि उपचारभरणीं । दास्याचरणीं अनुरक्ता ।
केशसंवाहन विविधापरी । अभ्यंगोद्वर्तनप्रकारिं । स्नानदानाच्या अवसरिं । सर्वोपचारिं अनुसरती । सुमनशय्येच्या अरुवारिं । पूर्वोत्तराङ्गीं कामाध्वरिं ।
मंदमधुरचटुलोत्तरिं । सेविती श्रीहरी सप्रेमें । शतानुशता सुभगा दासी । पृथक्पृथका एकीकीसी ।
असती तथापि प्रेमोत्कर्षीं । करिती सेवेसी निजाङ्गें ।
असो ऐसिया हरिवल्लभा । सप्रेमभावें पंकजनाभा ।
सेविती उत्कट प्रीतिलाभा । नववालभा प्रकटूनी । त्या सर्व पत्न्यांबरोबर सेवा करण्यासाठी शेकडो दासी असत. तरीसुद्धा जेव्हा त्यांच्या महालात भगवान येत, तेव्हा त्या स्वत: पुढे होऊन त्यांचे स्वागत करीत. पाय चेपून त्यांचा थकवा दूर करीत. पंख्याने वारा घालीत. सुवासिक चंदन इत्यादी लावीत. फुलांचे हार गळय़ात घालीत. केस विंचरीत. झोपवीत. स्नान घालीत आणि अनेक प्रकारच्या पदार्थांचे भोजन करवून स्वत: भगवंतांची सेवा करीत. दश दश पुत्र एकैक कन्या । प्रसवल्या समस्त कृष्णाङ्गना । कथितां संततीच्या अभिधाना । व्याख्यानगणना नाटोपे । यालागीं पट्टमहिषी अष्ट । तत्संततिनामें स्पष्ट । परिसें होवोनि श्रवणनि÷ । ज्ये÷श्रे÷ यथाक्रमें। प्रद्युम्न सर्वा आदिकरून । प्रथम भीमकीचें संतान । निरूपीन तें सावधान । ऐकें येथून परीक्षिति । श्रीकृष्णाच्या प्रत्येक पत्नीला दहा दहा पुत्र होते, हे मी सांगितलेच आहे. त्यांपैकी ज्या आठ पट्टराण्या होत्या, त्यांच्या पुत्रांविषयी मी आता सांगतो.चारुदेष्ण सुदेष्ण दुसरा । चारुदेह वरि÷ वीरां । सुचारु चौथा पांचवा खरा । चारुगुप्त तुज कथिला । तैसाचि साहवा चारुभद्र । सातवा बोलिजे चारुचंद्र । आठवा विचारु नववाचारु । दहावा स्मर वर सर्वां । कुमारदशक हें रुक्मिणीजठरिं । जनकासमान सर्वांपरी ।
गुणलावण्यइंगिताकारिं । विभववीरश्री अन्यून ।
देवदत्त परुळेकर