महामुनी श्रीशुकदेव म्हणतात- राजन ! श्रीकृष्णांनी अशा प्रकारे समजाविले, तेव्हा ते चेष्टेचे बोलणे होते, हे लक्षात येऊन आपले प्रियतम आपल्याला सोडून देतील, ही तिची भीती दूर झाली. परिक्षिता! सलज्ज हास्य आणि प्रेमपूर्ण मधुर कटाक्षाने श्रीकृष्णांच्या मुखाकडे पहात ती त्या पुरुषोत्तमांना म्हणाली-
म्हणे अरविंदलोचना ।
जें तूं वदलासि भो सर्वज्ञा ।
आम्हां असमां कोण्याकारणा ।
राजपुत्रि त्वां वरिलें।
तरी तें यथार्थ अन्यथा नोहे ।
तुझा महिमा केवढा पाहें।
तेथ मज किंमात्रेची सोय ।
कैसेनि ये समतेसी।
तुजसीं समान न सजे भाज ।
तुशीं रमतां परम लाज।
यथार्थ वदले गरुडध्वज ।
परिहासबीज हें स्पष्ट ।
तुझा महिमा कोणीकडे ।
ब्रह्मादि त्रिदेवां नियमिसी दंडें ।
तेथ प्राकृत जड मूढ वेडें ।
कोण्या तोंडें सम म्हणवू ।
तुझी स्वगत जे पूर्णश्री ।
गुणसाम्यप्रकृति ऐश्वर्यधात्री।
जियेतें सनकादि सर्वत्री ।
त्रिविधा नरिं भजिजेत ।
बद्ध मुमुक्षु आणि मुक्त । विषयी साधक सिद्ध स्वरत । तव वल्लभा भेदरहित । जाणोनि संतत भजताती । तेही समता तुजसीं न करिं । तेथ मी प्राकृता गुणविकारी । गुणमयी प्रकृति तुजसी सरी। सहसा न करिं हें सत्य ।अज्ञ म्हणिजे मूर्ख जन। प्रपंचीं निरत विषयाभिज्ञ । ते आराधिती माझे चरण। विरक्त सर्वज्ञ उपेक्षिती। रात्रीदिसा समता न घडे। चैतन्यसमता न कीजे दगडें। हें सर्वांसी कळों ये उघडें। नोहे वांकुडें वदलां तें । पूर्वोक्तीचा वास्तव बोध। विवरूनि निरसिला अपवाद। हें ऐकोनि श्रीमुकुंद। मानी कोविद वैदर्भी । यावरी हरीचें द्वितीयोत्तर । दोष निरसूनि ऐश्वर्यपर । प्रतिपाद्ती झाली चतुर । बोधी मुनिवर तें राया ।
रुक्मिणी म्हणाली- हे कमलनयना ! ऐश्वर्य इत्यादी सर्व गुणांनी युक्त अशा अनंत भगवानांना अनुरूप अशी मी नाही, हे आपले म्हणणे बरोबर आहे. आपल्या अखंड महिम्यात राहणारे व ब्रह्मदेवादिकांचे अधिपती आपण कोठे आणि केवळ अज्ञानी लोकच जिची सेवा करतात, अशी मी गुणमय प्रकृती कोठे?
हेंही सत्य हो मुरारि । भय पावलियाचे परी । शरण समुद्रा गेलों हरि। म्हणसी वैखरी हे उचित । तरी परिसा जी उरुक्रमा। तुम्हांसि भयाची न शिवे गरिमा। तो तूं रायांच्या पराक्रमा । भेणें धामा जळीं करिसी । शब्दस्पर्शादिक जे गुण । राजे राजताति हे म्हणोन। यांपासोन भय पावोन । हृदयसमुद्री दुर्गम तूं । भय पावलासि हें भासे मूढा । येऱहवीं निर्भय तूं धडफुडा। अंतरसमुद्रामाजी गूढा । गूढ होवोनि वसतोसी। समुद्राहूनि अगाधतर। विषय राजयां अगोचर । जेथ निश्चळ प्रकाशकर । समुद्रान्तर वसविशी । उपलंभननामें मात्रा । तिहीं अनुमेय तूं स्वतंत्रा । आत्मा चैतन्यघन या विचारा। प्रतिपादिती अनुमानें ।