“कुणी लस देता का लस? एका बिगर डिजिटल म्हाताऱयाला कुणी लस देता का लस? एक म्हातारं रोज उन्हातान्हात केंद्राकेंद्रावर हिंडतंय. वॉक इन करतंय. लस संपली अशी पाटी नसलेलं केंद्र धुंडतंय. रागावायचे नाही, रागवायचे नाही रागावून काय फायदा आहे आणि रडणारसुद्धा नाही. या भंपक पुढाऱयांसमोर मी कधीच रडणार नाही.’’ “गेल्या साठसत्तर वर्षात एक गोष्ट सांगायची मी विसरून गेलो. मी खूप खूप प्रेम करतो तुम्हा ज्ये÷ मतदारांवर.’’
“हे काय मला माहीत नव्हतं? मतदानासाठी आम्हाला कॅश द्यावी लागत नाही, दारू पाजावी लागत नाही. म्हणून आम्ही असू लाडके. काय हो? आजवर तुम्ही पक्ष किती वेळा बदलले?’’
“बाप रे! हे जुने जमाखर्च आता कसे आठवणार? पण एक सांगतो. माझी निष्ठा कुठेही नव्हती. होत्या त्या फक्त तडजोडी.’’
“आमच्याशीही निष्ठा नव्हती?’’
“तुम्ही मतदार होतात. पक्षश्रे÷ाr नव्हता. मतदार हा मायबाप कमी असतो, बकरा जास्त असतो. मतदार हे एक बंदर असते. नेत्यांसाठी. बंदर म्हणजे मराठी आणि हिंदी दोन्ही भाषांमधील अर्थांनी. नेता निवडून आला की मांडवली करायला राजकारणात बाहेर पडतो. राजकारण असते व्यवहाराचे, इव्हेंटबाजीचे, सोन्याच्या खुर्चीचे, आणि कधी सापडलो तर तुरुंगाचेही. राजकारणात शिरावं, सरकारी खर्चाने दूरदूरचे देश पहावेत. विरोधकांशी मुकाबला करावा, चटकचांदण्यांशी सोयरीक करावी. संतप्त पब्लिकची मस्ती अंगावर घ्यावी. जगणं असं असावं की पावला-पावलांवर बदनामीशी मुलाखत व्हावी. पण या सगळय़ा भानगडी करीत असताना सतत लक्ष ठेवावं आपल्या मतदारसंघाकडे. मतदानाच्या तारखा आल्या की नेता पुन्हा बंदरात येतो. आणि मतदारांच्या पायांशी लोळण घेतो.’’
“एकूण काय, तुम्ही आमचा लशीसाठी नंबर लावणार नाही. कॉर्पोरेटरा, तू देखील? मग या सीझरला कोरोना होऊन मरावंच लागेल. होय मीच आहे तो कोरोनाचा रुग्ण… मीच आहे प्रामाणिकपणे मास्क लावणारा, सोशल डिस्टंसिंग पाळणारा, हात स्वच्छ धुणारा, आर्सेनिक आल्बम घेणारा, काढे पिणारा, भाभीजी का पापड खाणारा… ते पहा, आले, आले, आले. मोफत लस, रुग्णालयात बेड, स्वस्त इंजेक्शन, ऑक्सिजनचा सिलिंडर, व्हेंटिलेटर, माफक बिल आणि आपल्या देशाने कोरोनाविरुद्ध केलेली अभूतपूर्व कामगिरी… या सर्वाची पोकळ आकडेवारी घेऊन पुढारी आले! कोरोनाचा हाहाकार चालू असताना निवडणुकांच्या सभा घेणारे, प्रार्थनास्थळे उघडण्याचा आग्रह धरणारे, यात्रा-उरूस-सण साजरे करण्यासाठी लोकांना भडकवणारे पुढारी आले! नाटक असं असतं, राजा, नाटक असं असतं!’’