महामुनी शुकदेव परिक्षिती राजाला बाणासुराची कथा सांगताना पुढे म्हणतात-
प्रळयमेघांची वांकडी । बाणवृष्टि तत्पडिपाडीं । पिशाचसेना झोडिली प्रौढी । रणीं धांदडीं नाचविलीं । शार्ङ्गशिजिनीटणत्कार । करितां उठती नामोच्चार। शार्ङ्गनिर्मुक्त शरांचा मार । मंत्रोच्चारपूर्वक पैं । पिशाच पळती मंत्रश्रवणें । प्रथम खेंचले प्रचंड बाणें। समरिं न धरिती आंगवणे । जेंवि कां तृणें महावातें । पिशाच पळाले सांडूनि रण । कित्येकांचे घेतले प्राण। प्रमथ समरिं न धरिती त्राण । पातले शरण शर्वातें । भो भो स्वामी भूतान्तका । त्रिपुरभंजका श्रीत्र्यंबका। साहों न शकों जी सायकां । अभयदायका संरक्षीं । पळोनि गेली पिशाचसेना । प्रमथ भाकिती ऐसी करुणा । ऐकूनि क्षोभला कैलासराणा । अस्त्रसंधाना आदरिलें । आंगीं भरला प्रचंड कोप । सवेग सज्जूनि पिनाकचाप । अस्त्रविद्येचा खटाटोप । दावी प्रताप समरंगीं ।
शिवाच्या पराक्रमी पुत्रांनी आणि भुते, पिशाच्च, वेताळ इत्यादि गणांनी सुरुवातीला अत्यंत आक्रमक पवित्रा घेत यादव सेनेत प्रचंड गोंधळ माजवला. आपल्या मायावी शक्तींच्या जोरावर त्यांनी यादव सेनेला हैराण केले. तेव्हा भगवान श्रीकृष्णांनी आपल्या शार्ड्ग धनुष्यावरून सोडलेल्या तीक्ष्ण टोकाच्या बाणांनी शंकरांचे सेवक असलेले भूत, प्रेत, प्रमथ, गुह्यक, डाकिणी, यातुधान, वेताल, विनायक, प्रेतगण, मातृगण, पिशाच, कुष्मांड आणि ब्रह्मराक्षस यांना मारून पळवून लावले. रणांगण सोडून पळताना त्यांनी भगवान शंकरांचा धावा केला. आपल्या गणांचा धावा ऐकून महादेव नंदीवर बसून धावत आले. ते अत्यंत संतापले होते.
पिनाक सज्जूनियां पिनाकी । पृथक्पृथक् अस्त्रें निकीं । शार्ङ्गपाणीतें लक्षूनि टाकी । समरिं हाकी भीमरवें । कठोर डामर उड्डामर । साबर अभिचार अघोर । प्रयोगमंत्र जपूनि क्रूर । प्रेरी सत्वर अस्त्रांतें। तया अस्त्रांचे प्रतिकार । सांदीपनिदत्तमंत्र । गुरुपद स्मरूनि शार्ङ्गधर । अस्त्रीं प्रत्यस्त्र प्रयोगी । शंकर करकरां खाऊनि दांत । निकरें अस्त्रांतें प्रेरित । हास्यवदनें रमाकान्त । करी त्यां उपहत प्रत्यस्त्रें । कुरुवर भूसुरामरदुमा । याचकस्वेच्छापूर्णकामा । अस्त्रां प्रत्यस्त्रांचिया नामा । भूपललामा अवधारिं ।
पिनाकपाणी शंकरांनी शार्ड्गधारी श्रीकृष्णांवर निरनिराळय़ा प्रकारची अस्त्रे फेकली, परंतु श्रीकृष्णांनी कोणत्याही प्रकारे विचलित न होता त्यांना आपल्या विरोधी अस्त्रांनी शांत केले.
ब्रह्मास्त्रविद्या जपूनि मंत्रीं । शंकर योजी पीताम्बरिं । बगळामुखीं मंत्रोच्चारिं । शक्ति अंबरिं प्रज्वळली । अनिवार ब्रह्मास्त्राचा भार । भरलें प्रळयातळें अंबर । त्रिजगीं झाला हाहाकार । देखूनि श्रीधर काय करी । ब्रह्मास्त्राचिया निवारणा । करूं न शकती अस्त्रें नाना । हें जाणोनि वैकुंठराणा । अपर ब्रह्मास्त्रा प्रयोजी । गायत्रीचें जें कां शिर । अमोघ अव्याहत ब्रह्मास्त्र । उपसंहरी व्याहृतिनिकर। जपोनी श्रीधर शर सोडी । ब्रह्मास्त्राचें निवारण । करितां ब्रह्मास्त्रे जनार्दन । हें देखोनि गौरीरमण । म्हणे दारुण प्रतियोद्धा । प्रभंजनास्त्र जपोनि पुढती । कृष्ण विंधी जवें पशुपति । तंव मारुतीं केली ख्याति । सैन्य आवर्तीं पाडिलें ।
ऍड. देवदत्त परुळेकर