श्रीकृष्ण व रुक्मिणी यांच्या विवाहाची आमंत्रणे सर्वत्र गेली. कुरु, सृंजय, कैकेय आदि अनेक राजांना तसेच आप्तेष्टांना निमंत्रणे गेली. कृष्णाचा विवाह पाहण्यासाठी शिव, इतर देवता, यक्ष, किन्नर व नारदादी वैष्णव आले.
वऱहाड निघालें द्वारकेबाहेरी । गणेश चढिन्नला उंदरावरी । अग्रपूजेचा अधिकारी । निर्विघ्न करी लग्नासी । सिंहें पसरिलें जाभाडें । दुर्गा येऊनि त्यावरी चढे । मुक्तकेश खांडे उघडें । तेही पुढें निघाली। वेगें आल्या अष्टमातृका । एकी चढिन्नली वृश्चिका । बाराही ते सूकरमुखा । वऱहाड देखा निघालें । नेणति वऱहाडिणी चरबटा । स्थूल उदर दांत थोटा । उंदिरी चढोनि लुटलुटा । ढेरपोटां का आला। विक्राळ सिंहाचे जाभाडें । बाइले हातीं खांडें उघडें । कोण बोलाविलीं वऱहाडें । अवघ्यापुढे निघाली । रोडके आंग चढे वृश्चिका । कोणें बोलाविली हे चंडिका । फजितीचे वऱहाड देखा । सूकरमुखा कां आली । ऐसियासी नेतां वऱहाडें । व्याही हांसती रोकडे । यांसी राहवा मागिलेकडे । वऱहाड पुढें चालो द्या । मिळोनी पांचां पंचकांचा मेळा । निंदूं लागल्या त्या बरळा । कोपला गणेश मातृकांचा मेळा । तात्काळ देखा रुसलिया । गणेशें केलें गाढे । ठायीं ठायीं मोडती गाढें । रथीचे पांगुळले घोडे । वऱहाड पुढें चालेना । कोपलिया महामातृका । शीतज्वर सोडिला देखा । दुर्गा सोडी विषूचिका । हगी ओकी देखा सुटली । ओकाओकी वऱहाडणी । एकी म्हणती पाणी । उठली माशांची गोंगाणी । साउली पोहाणी घालिती ।
इकडे द्वारकेहून वऱहाड निघाले. अग्रपूजेचा अधिकारी श्री गणेश लग्न निर्विघ्न करण्यासाठी उंदरावर बसून निघाला. दुर्गादेवी आली व सिंहावर बसून निघाली. अष्टमातृका देवी निघाल्या. त्यातील काही वऱहाडीणींना गणेशाची चेष्टा करण्याची लहर आली.
त्या म्हणाल्या-हे असले वऱहाड कसले? हा लंबोदर, थोटक्मया दाताचा, ढेरपोटय़ा उंदरावर बसून कसा सर्वांच्या पुढे निघाला आहे? जाभाडे पसरलेल्या सिंहावर बसून उघडी तलवार घेऊन ही कोण बाई चालली आहे? ही विंचवावर बसून चाललेली रोकडय़ा अंगाची चंडिका कोणी बोलावली? असे वऱहाड गेल्यावर व्याही आपल्याला हसतील, आपली टवाळी करतील. यांना मागेच राहू द्या आणि बाकी वऱहाड पुढे जाऊ द्या. अशी कुचेष्टा झाल्याने गणेश व मातृका खवळल्या. गणेश हा विघ्नहर्ता जसा आहे तसा विघ्नकर्ताही आहे. त्याने चिडून विघ्न आणले. ठायी ठायी वऱहाडातील गाडे मोडू लागले. रथाचे घोडे पांगुळले. वऱहाड पुढे चालेना. अष्टमातृका देवी देखील कोपल्या. त्यांनी शीतज्वर
सोडला.
लोकांना हुडहुडी भरून ताप आला. दुर्गेने रागाने विषारी ज्वर सोडला. वऱहाडाला जुलाब व ओकाऱया सुरू झाल्या. वऱहाडणी ओकून दमल्या. सगळीकडे दुर्गंधी पसरली. माशा घोंगावू लागल्या. काहीजणी पाणी मागू लागल्या. वाटेतच काहीजण मूर्च्छित झाले.
Ad.देवदत्त परुळेकर