लॉकडाउनच्या काळात उभा केला उद्योग
77 वर्षीय उर्मिला जमनादास आशेर दररोज पहाटे 5.30 वाजता स्वतःचा दिनक्रम सुरू करतात. मुंबईतील लोकांकडून देण्यात आलेली खाद्यपदार्थांची ऑर्डर पूर्ण करण्यासाठी त्या कंबर कसतात. त्यांच्या रेस्टॉरंटवजा दुकान ‘गुज्जू बेन ना नास्ता’ मध्ये त्यांच्या स्वादिष्ट खाद्यपदार्थांचा स्वाद घेण्यासाठी लोक येत असतात.
सून राजश्रीसह दोन जणांच्या मदतीने त्या दुपारपर्यंत खाद्यपदार्थ देण्यास सुरुवात करतात. जीवनातील हालअपेष्टा, दुःख आणि संघर्षपूर्ण वाटचालीनंतर उर्मिला यांनी वयाच्या 77 व्या वर्षी स्वतःचा फूड बिझनेस सुरू केला आहे.
विवाहाच्या काही वर्षांनी इमारत जमीनदोस्त झाल्याने त्यांच्या अडीच वर्षीय मुलीचा मृत्यू झाला होता. त्याच्या काही वर्षांनी त्यांच्या दोन्ही मुलांचाही मृत्यू झाला. त्यांच्या एका मुलाला ब्रेन टय़ूमर होता. तर दुसऱया मुलाचा मृत्यू हृदयविकाराच्या धक्क्याने झाला होता.
नातू हर्ष कर्तबगार असला तरी 2019 मध्ये एका दुर्घटनेत त्याला वरच्या बाजूला ओठ गमवावा लागला. दुर्घटनेनंतर हर्ष घरातून बाहेर पडणेही टाळत होता आणि यातून तो नैराश्यात गेला. अशा स्थितीत आर्थिक संकट उभे राहिल्याने आजी उर्मिला यांनी त्याला हिंमत देत पुढाकार घेतला.
लॉकडाउनदरम्यान उर्मिला यांनी तयार केलेल्या लोणच्याचे छायाचित्र हर्षने सोशल मीडियावर पोस्ट केले असता लोकांनी चांगला प्रतिसाद दिला होता. मागणी वाढू लागल्यावर उर्मिला यांनी उत्पादनात वाढ केली, लोणच्यासह सुका आणि गरम नाश्ताही लोकांपर्यंत पोहोचविण्यात येऊ लागला. काही महिन्यांनी ‘गुज्जू बेन ना नास्ता’ नावाने त्यांनी दुकानच सुरू केले. याचा अर्थ गुजराती बहिणीने तयार केलेला नाश्ता’ असा होतो. लोक दुकानातूनही उत्पादने खरेदी करतात आणि याची ऑनलाईन देखील विक्री होते. सध्या डिलिव्हरी मुंबईपुरती मर्यादित असली तरीही आजींनी तयार केलेल्या चिप्स, लोणचे, कुकीज, खाखरा यांना मुंबईबाहेरही ऑनलाईन मार्केट मिळत आहे.