वृद्ध भारतीयांसाठी राहणे, खाणे मोफत
आनंदाला वयाचे बंधन नसावे, वृद्धत्वात आजार, एकाकीपणा, इतरांवरील अवलंबित्व काय असते हे अमेरिकेत राहणाऱया अनेक भारतीय वृद्धांना माहितच नाही. कारण वयाच्या या टप्प्यात ते कुठल्याही हतबलतेपोटी वृद्धाश्रमात जात नाहीत, तर आनंदाने ओल्ड एज क्लबचा हिस्सा होत पूर्ण आनंदाने जगतात. अमेरिकेत ‘देसी सीनियर सेंटर’ची सुविधा उपलब्ध असून तेथे अनेक भारतीय वृद्धांचे जीवनच बदलून गेले आहे.
या सेंटरमध्ये दररोज वृद्ध नागरिकांसाठी ध्यान आणि योगा क्लास असतो, लंच आणि डिनरमध्ये शाकाहारी भारतीय जेवण मिळते. विविध धर्मांसाठी वेगवेगळी प्रार्थनास्थळे आहेत. येथे दररोज भजन केले जाते, तर मनोरंजनासाटी 20 भारतीय वाहिन्या आणि हायस्पीड इंटरनेटची सुविधा आहे. सर्वप्रकारच्या आपत्कालीन सेवा उपलब्ध असून येथे वृद्धांना भाषेसोबत अनेक आधुनिक गॅझेट्सबद्दल प्रशिक्षण दिले जाते.
कॅलिफोर्निया, वॉशिंग्टनमध्ये सर्वाधिक
अमेरिकेत मागील काही वर्षांमध्ये देसी रिटायरमेंट होम्सची संख्या वेगाने वाढली आहे. अमेरिकेत एकूण लोकसंख्येत भारतीयांची हिस्सेदारी 1.3 टक्क्यांपर्यंत पोहोचली आहे. याचबरोबर वृद्धांची संख्याही वाढल्याने या केंद्रांच्या संख्येत सातत्याने भर पडत आहे. कॅलिफोर्निया आणि वॉशिंग्टनमध्ये अनेक सॉफ्टवेअर कंपन्यांची मुख्यालये असून भारतीय तंत्रज्ञांचे मोठय़ा संख्येत वास्तव्य आहे. याचमुळे या ठिकाणी सर्वाधिक सीनियर होम्स सुरू झाली आहेत. अशा केंद्रांमध्ये आता केवळ भारतीय राहत नसून 150 हून अधिक बांगलादेशी वृद्धही राहत आहेत.
देसी सीनियर सेंटरसाठी निधी
2008 मध्ये भारतीय-अमेरिकन डॉक्टरांनी स्वतःच्या वृद्ध आईवडिलांच्या देखरेखीसाठी न्यूयॉर्कमध्ये पहिले देसी सीनियर सेंटर सुरू केले होते. आता त्यांची संख्या 100 हून अधिक झाली आहे. यात अनेक देशांचे सुमारे 20 हजार वृद्ध राहत आहेत. या वृद्धांकडून कुठलेच शुल्क आकारले जात नाही, म्हणजेच येथे सर्व सुविधा मोफत आहेत. देसी सीनियर सेंटरच्या सुविधांसाठी न्यूयॉर्क सिटी कौन्सिलने एक लाख डॉलर्सचा निधी दिला होता. उर्वरित रक्कम याच्याशी निगडित सदस्य तसच अन्य लोकांकडून मिळते. अमेरिकेत अनेक रिटायरमेंट होम्स आहेत, यातील काही खासगी असून तेथे एका बेडरुमचे मासिक भाडे सुमार s2-4 लाख रुपयांपर्यंत आहे.